yıllarca beklenen insanın çok değişmesi

nolacaktı tabi değişecek. zaman bunun için var zaten. değiştirmek, eskitmek.

o beklediğin yıllarda sen de değişirken onun değişmemesini beklemek haksızlık.

e bir zahmet. hangimiz yerimizde sayiyoruz ki? hangimiz bundan 10 sene sonra bugunku duygularimiz, dusuncelerimiz, kisiligimizle kalacagimizin garantisini verebilir? bence yadirganmayacak yargilanmayacak durumdur. hayat bambaska birine cevirebilir insani ummadigi anda. olan da bekleyene olur maalesef.

yıllarca beklediğin insanın seni beklememesinden kaynaklanır. yıllarca kendini avuttuğun hayallerde hep farklı bir şekilde, gerçekle hiç de örtüşmeyen bir biçimde kurgularsın beklediğini. ama aslında hep öyledir o beklenen, olduğu gibidir. senin hayallerindeki yansımasından çok uzaktadır. bu "değişim" gibi gelir insana.

ne kadar çok severseniz sevin, bir şekilde çıkıyor insanlar hayatınızdan... özlüyorsunuz, bekliyorsunuz bir şekilde... bir ümit ya, olur da bir gün kesişir yollarımız belki diyorsunuz... belki, belki.. o belkiler hiç bir şekilde eksik olmuyor hayatınızdan. zamanla belkilerle yaşamaya alışıyorsunuz, ama içinizde o umut hiç eksik olmuyor. ya dönerse? dönmüyor işte, dönerse de hiç bir şey eskisi gibi olmuyor zaten. işte içinde bulunduğumuz bu durumu da en güzel, küçük bir mahallenin eski bir duvarında yazan şu söz özetliyor; '' başka gülüşler değmiş senin yüzüne, sen bence git artık. ''